Ziemniaki, podobnie jak inne rośliny uprawne są narażone na różnorodne choroby. Aby zapobiegać, a przede wszystkim zwalczać te choroby, należy mieć świadomość ich występowania, a ponadto należy potrafić je rozpoznawać. Jedną z popularniejszych i częściej występujących chorób ziemniaka w fazie jego wschodu jest mokra zgnilizna, wywoływana przez Pectobacterium carotovorum. Ten pasożyt preferujący wysokie temperatury i dość dużą wilgotność, może doprowadzić do całkowitego zniszczenia upraw. Choroba objawia się występowanie ciemnych, brunatnych plam, pod którymi miąższ bulwy również przyjmuje brunatny kolor.
Choroba może postępować w różnym tempie. W końcowej fazie, w której tkanki zasiedlają wtórne mikroorganizmy, bulwa ziemniaka uzyskuje śluzowatą konsystencję i nieprzyjemny zapach. Inną popularną chorobą ziemniaka występującą w czasie jego wschodu jest parch srebrzysty. Pasożytem odpowiedzialnym za występowanie tej choroby jest Helminthosporium solani. Jednym z objawów choroby są srebrzyste plamy.
Innym niepokojącym objawem są „osmolone” oczka bulwy. Występowanie parcha srebrzystego ogranicza, a niekiedy nawet uniemożliwia kiełkowanie bulw. Popularną chorobą ziemniaka w okresie jego wschodu jest rizoktonioza, która objawia się brunatnymi, zagłębionymi plamami. Główną przyczyną występowania tej choroby jest zbyt wczesne wysadzanie bulw w niesprzyjających warunkach tzn. niskiej temperaturze i dużej wilgotności gleby.
Jedną z najpopularniejszych i najpowszechniejszych chorób ziemniaka w Polsce jest zaraza ziemniaka, która występuje w okresie wegetacji rośliny. Główną oznaką choroby są przede wszystkim duże plamy występujące na liściach i łodygach rośliny. Intensywny rozwój choroby prowadzi do czernienia naci oraz występowania sinych plam na bulwach. Aby minimalizować ryzyko zarażenia upraw, należy rozważyć możliwość zastosowania oprysków. Preparaty dostępne na rynku nie gwarantują 100% ochrony przed szkodnikami, jednak w znacznym stopniu mogą zminimalizować ryzyko wystąpienia chorób.
